قبل از اقدام به بارداری به چه آزمایشاتی نیاز دارید؟

آزمایش ویروس پاپیلومای انسانی (HPV): هر آنچه که باید بدانید

ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV ویروسی است که عمدتا در زمان آمیزش جنسی و از طریق تماس مستقیم بین پوست افراد انتقال می‌یابد. بیش از 100 نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود دارد. برخی از انواع عفونت HPV باعث ایجاد زگیل می شوند و برخی می توانند انواع مختلفی از سرطان را ایجاد کنند. البته اکثر عفونت های HPV منجر به سرطان نمی شوند. اما برخی از انواع HPV تناسلی می توانند باعث سرطان قسمت تحتانی رحم (دهانه رحم) شوند که به واژن متصل می شود. سایر انواع سرطان ها، از جمله سرطان های مقعد، آلت تناسلی، واژن، فرج و پشت گلو (اوروفارنکس) نیز با عفونت HPV مرتبط هستند. این عفونت ها اغلب از طریق تماس جنسی یا سایر تماس های پوستی منتقل می شوند. واکسن های موجود، می توانند به محافظت در برابر سویه های HPV که باعث ایجاد زگیل تناسلی یا سرطان دهانه رحم می شوند کمک کنند.

— انواع

در بیشتر موارد، سیستم ایمنی بدن شما عفونت HPV را قبل از ایجاد زگیل از بین می برد. هنگامی که زگیل ظاهر می شود، بسته به نوع HPV که درگیر است، ظاهر آنها متفاوت است:

زگیل ناحیه تناسلی: اینها به صورت ضایعات مسطح، برجستگی های کوچک شبیه گل کلم یا برآمدگی های ساقه مانند ظاهر می شوند. در زنان، زگیل تناسلی بیشتر در ناحیه فرج ظاهر می‌شود، اما می‌تواند در نزدیکی مقعد، دهانه رحم یا واژن نیز ایجاد شود. در مردان، زگیل تناسلی در آلت تناسلی و کیسه بیضه یا اطراف مقعد ظاهر می شود. زگیل تناسلی به ندرت باعث ناراحتی یا درد می شود، اگرچه ممکن است خارش داشته باشد یا حساس باشد.
زگیل های معمولی: زگیل های معمولی به صورت برآمدگی های خشن و برجسته ظاهر می شوند و معمولاً روی دست ها و انگشتان ایجاد می شوند. در بیشتر موارد، زگیل‌های معمولی فقط ظاهری ناخوشایند دارند، اما بعضا می‌توانند دردناک یا مستعد آسیب یا خونریزی باشند.
میخچه کف پا: زگیل های کف پا، زگیل های سخت و دانه دانه ای هستند که معمولا در پاشنه پای شما ظاهر می شوند. این زگیل ها ممکن است باعث ناراحتی و درد شوند.
زگیل های مسطح: زگیل های مسطح ضایعاتی با سطح صاف و کمی برجسته هستند. آنها می توانند در هر جایی ظاهر شوند، اما در کودکان معمولاً روی صورت ظاهر می شوند، درمردان معمولا در ناحیه ریش و در زنان روی پاها دیده می شوند.

— سرطان دهانه رحم

تقریباً همه سرطان‌های دهانه رحم به دلیل عفونت‌های HPV ایجاد می‌شوند، اما سرطان دهانه رحم ممکن است ۲۰ سال یا بیشتر طول بکشد تا بعد از عفونت HPV ایجاد شود. عفونت HPV و سرطان اولیه دهانه رحم معمولاً علائم قابل توجهی ایجاد نمی کنند. واکسینه شدن در برابر عفونت HPV بهترین محافظت شما در برابر سرطان دهانه رحم است.

از آنجایی که سرطان اولیه دهانه رحم علائمی ایجاد نمی کند، ضروری است که زنان به طور منظم آزمایش های غربالگری را برای تشخیص هرگونه تغییر پیش سرطانی در دهانه رحم که ممکن است منجر به سرطان شود، انجام دهند. دستورالعمل های فعلی توصیه می کنند که زنان 21 تا 29 ساله هر سه سال یک بار آزمایش پاپ اسمیر انجام دهند.

به زنان 30 تا 65 ساله توصیه می‌شود که هر سه سال یک‌بار یا اگر آزمایش DNA HPV را هم انجام می‌دهند هر پنج سال یک‌بار آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهند. زنان بالای 65 سال اگر سه تست پاپ اسمیر تست طبیعی پشت سر هم انجام داده باشند یا دو تست HPV DNA و پاپ اسمیر بدون نتایج غیرطبیعی انجام دهند، می توانند آزمایش را متوقف کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر شما یا فرزندتان زگیل هایی از هر نوعی دارید که باعث خجالت، ناراحتی یا درد می شود، با پزشک خود مشورت کنید.

— علت

عفونت HPV زمانی رخ می دهد که ویروس معمولاً از طریق بریدگی، ساییدگی یا پارگی های کوچک در پوست وارد بدن شما می شود. این ویروس عمدتاً از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود. عفونت های HPV تناسلی از طریق مقاربت جنسی، رابطه جنسی مقعدی و سایر تماس های پوست به پوست در ناحیه تناسلی ایجاد می شود. برخی از عفونت های HPV که منجر به ضایعات دهانی یا تنفسی فوقانی می شوند از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل می شوند. اگر باردار هستید و عفونت HPV همراه با زگیل تناسلی دارید، ممکن است کودک شما به این عفونت مبتلا شود. به ندرت، عفونت ممکن است باعث رشد غیر سرطانی در حنجره نوزاد شود. زگیل ها مسری هستند. آنها می توانند از طریق تماس مستقیم با زگیل پخش شوند. زگیل همچنین می تواند زمانی گسترش یابد که شخصی چیزی را لمس کند که قبلاً زگیل را لمس کرده است.

–ریسک فاکتورها

عوامل خطر عفونت HPV عبارتند از:

تعداد شرکای جنسی: هر چه شرکای جنسی بیشتری داشته باشید، احتمال ابتلا به عفونت HPV تناسلی بیشتر می شود. داشتن رابطه جنسی با شریکی که چندین شریک جنسی داشته است نیز خطر شما را افزایش می دهد.
سن: زگیل های معمولی بیشتر در کودکان ایجاد می شود. زگیل تناسلی اغلب در نوجوانان و جوانان ایجاد می شود.
سیستم ایمنی ضعیف شده: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت HPV هستند. سیستم ایمنی در اثر ابتلا به ایدز یا مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که پس از پیوند اعضا استفاده می شود، تضعیف میشود.
پوست آسیب دیده: مناطقی از پوست که سوراخ یا باز شده اند بیشتر مستعد ابتلا به زگیل های معمولی هستند.
تماس شخصی: دست زدن به زگیل های شخصی یا عدم استفاده از محافظ قبل از تماس با سطوحی که در معرض HPV قرار گرفته اند – مانند دوش های عمومی یا استخرهای شنا – ممکن است خطر ابتلا به عفونت HPV را افزایش دهد.

–عوارض

ضایعات دهانی و تنفسی فوقانی: برخی از عفونت‌های HPV باعث ایجاد ضایعات روی زبان، لوزه‌ها، کام نرم یا داخل حنجره و بینی می‌شوند.
سرطان: برخی از گونه های HPV می توانند باعث سرطان دهانه رحم شوند. این سویه ها همچنین ممکن است به ایجاد سرطان های اندام تناسلی، مقعد، دهان و دستگاه تنفسی فوقانی کمک کنند.

–جلوگیری

زگیل های معمولی

جلوگیری از عفونت های HPV که باعث زگیل های معمولی می شوند، دشوار است. اگر زگیل معمولی دارید، می‌توانید با نکندن زگیل و عدم جویدن ناخن‌ها از گسترش عفونت و ایجاد زگیل‌های جدید جلوگیری کنید.

میخچه کف پا

برای کاهش خطر ابتلا به عفونت های HPV که باعث زگیل کف پا می شوند، کفش یا صندل در استخرهای عمومی و رختکن ها بپوشید.

زگیل ناحیه تناسلی

شما می توانید خطر ابتلا به زگیل تناسلی و سایر ضایعات تناسلی مرتبط با HPV را با موارد زیر کاهش دهید:

قرار گرفتن در یک رابطه جنسی متقابل تک همسری
کاهش تعداد شرکای جنسی
استفاده از کاندوم لاتکس که می تواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد

–واکسن های HPV

Gardasil 9 یک واکسن HPV تایید شده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده است و می تواند برای مردان و زنان برای محافظت در برابر سرطان دهانه رحم و زگیل تناسلی استفاده شود.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) واکسیناسیون روتین HPV را برای دختران و پسران 11 و 12 ساله توصیه می‌کند، اگرچه می‌توان این واکسن را از سن 9 سالگی انجام داد. این واکسن برای دختران و پسران ایده‌آل است که قبل از برقراری تماس جنسی و در معرض HPV قرار دارند. تحقیقات نشان داده است که دریافت واکسن در سنین پایین با شروع زودتر فعالیت جنسی ارتباطی ندارد.

هنگامی که فردی به HPV آلوده می شود، واکسن ممکن است آنقدر مؤثر نباشد یا اصلاً کارساز نباشد. همچنین پاسخ به واکسن در سنین پایین تر از سنین بالاتر بهتر است. اما، اگر قبل از ابتلا به فردی تزریق شود، این واکسن می تواند از اکثر موارد سرطان دهانه رحم جلوگیری کند.

CDC توصیه می کند که همه کودکان 11 و 12 ساله دو دوز واکسن HPV را با فاصله حداقل شش ماه دریافت کنند. نوجوانان جوان 9 و 10 ساله و نوجوانان 13 و 14 ساله نیز می توانند واکسیناسیون را در برنامه به روز شده دو دوز دریافت کنند. تحقیقات نشان داده است که برنامه دو دوز برای کودکان زیر 15 سال موثر است.

نوجوانان و بزرگسالان جوانی که بعداً در سنین 15 تا 26 سالگی واکسن را شروع می کنند، باید به دریافت سه دوز از واکسن ادامه دهند.

CDC واکسیناسیون HPV را برای همه افراد تا سن 26 سالگی که به اندازه کافی واکسینه نشده اند توصیه می کند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده اخیراً استفاده از Gardasil 9 را برای مردان و زنان 9 تا 45 ساله تأیید کرده است. اگر 27 تا 45 ساله هستید، با پزشک خود مشورت کنید که آیا او توصیه می کند واکسن HPV را دریافت کنید.

— تشخیص

پزشک شما ممکن است بتواند عفونت HPV را با نگاه کردن به زگیل‌های شما تشخیص دهد.

اگر زگیل تناسلی قابل مشاهده نیست، به یک یا چند آزمایش زیر نیاز دارید:

آزمایش محلول سرکه (اسید استیک): محلول سرکه ای که روی نواحی تناسلی آلوده به HPV مالیده شود، آنها را سفید می کند. این امرممکن است به شناسایی ضایعات مسطح که به سختی قابل مشاهده هستند کمک کند.
تست پاپ اسمیر: پزشک نمونه ای از سلول ها را از دهانه رحم یا واژن شما جمع آوری می کند تا برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی بفرستد. تست پاپ اسمیر می تواند ناهنجاری هایی را که ممکن است منجر به سرطان شود را نشان دهد.
آزمایش DNA: این آزمایش که بر روی سلول‌های دهانه رحم انجام می‌شود، می‌تواند DNA انواع پرخطر و کم خطر HPV را که با سرطان‌های و زگیل های تناسلی مرتبط هستند، شناسایی کند. این تست علاوه بر تست پاپ اسمیر برای خانم های 30 سال و بالاتر توصیه می شود.

— درمان

زگیل ها اغلب بدون درمان از بین می روند، به ویژه در کودکان. با این حال، هیچ درمانی برای ویروس وجود ندارد، بنابراین آنها می توانند دوباره در همان مکان یا مکان های دیگر ظاهر شوند.

— داروها

داروها برای از بین بردن زگیل معمولاً مستقیماً روی ضایعه اعمال می شوند و معمولاً قبل از موفقیت آمیز بودن، کاربردهای زیادی دارند. مثالها عبارتند از:

اسید سالیسیلیک: درمان‌های بدون نسخه که حاوی اسید سالیسیلیک هستند، با برداشتن لایه‌های زگیل به صورت تدریجی عمل می‌کنند. برای استفاده در زگیل های معمولی، اسید سالیسیلیک می تواند باعث تحریک پوست شود و برای استفاده روی صورت شما نیست.
ایمیکیمود: این کرم تجویزی ممکن است توانایی سیستم ایمنی شما را برای مبارزه با HPV افزایش دهد. عوارض جانبی رایج شامل قرمزی و تورم در محل استفاده است.
پودوفیلوکس: نسخه موضعی دیگر، پودوفیلوکس با تخریب بافت زگیل تناسلی عمل می کند. پودوفیلوکس ممکن است باعث سوزش و خارش در محل استفاده شود.
تری کلرواستیک اسید: این درمان شیمیایی زگیل های کف دست، کف پا و اندام تناسلی را می سوزاند. ممکن است باعث تحریک موضعی شود.

— جراحی و روش های دیگر

اگر داروها مؤثر نبودند، پزشک ممکن است حذف زگیل را با یکی از روش‌های زیر توصیه کند: